JAMUŁKA

[jałmonka, jałmunica, jarmułka, jamołka, jamułka, jarmolka, jełmunka, mucka, mycka, myczka]. Jest to mała, okrągła czapeczka przykrywająca wierzch głowy, która szyta była z sześciu części sukna lub aksamitu, noszona przez Żydów, uczonych w stroju akademickim, starców. Była też wkładana na noc lub pod inne nakrycie głowy

Źródło: „Także sulejaty sprawiłem, kosztują blisko złotych 20 i jamułki dwie”.

K.J.K. Dziuliński, Diariusz potocznych rzeczy i wydatków na różne domowe potrzeby, Pamiętnik, Biblioteka Jagiellońska rkps 2433, s. 47.

Zob. szerzej: I. Turnau, Słownik ubiorów. Tkaniny, wyroby pozatkackie, skóry, broń i klejnoty oraz barwy znane w Polsce od średniowiecza do początku XIX w., Warszawa 1999, s. 74.