KONTUSIK

tu zapewne zdrobnienie od: kontusz (wierzchni strój męski noszony w dawnej Polsce). Oryginalnie zaś wierzchnie, zimowe okrycie damskie, podbite futrem, luźne lub wcięte, zawsze jednak z wylotami i zwisającymi rękawami. Był noszony przez kobiety w XVIII wieku.

Źródło: „Także Sikorskiemu sprawił się kontusik tegoż sukna i potrzeby takież kosztuje”.

K.J.K. Dziuliński, Diariusz potocznych rzeczy i wydatków na różne domowe potrzeby, Pamiętnik, Biblioteka Jagiellońska rkps 2433, s. 5.

Zob. szerzej: I. Turnau, Słownik ubiorów. Tkaniny, wyroby pozatkackie, skóry, broń i klejnoty oraz barwy znane w Polsce od średniowiecza do początku XIX w., Warszawa 1999, s. 93.