PŁATWA [PŁATEW]

podłużna belka w konstrukcji nośnej dachu łącząca dźwigary, podtrzymująca krokwie lub jętki.

Źródło: „Także in iulio tracze u mnie tarli płatwy, płaciłem im po półtoraku od łokcia, a za 50 grubych kijów płaciłem od łokcia po groszy 3”.

K.J.K. Dziuliński, Diariusz potocznych rzeczy i wydatków na różne domowe potrzeby, Pamiętnik, Biblioteka Jagiellońska rkps 2433, s. 16.