POPIELICE

futro z wyprawionych skórek popielicowych.

Źródło: „Suknię nową podszył mi Bielawski krawiec nowemi popielicami, od której dałem mu złotych 2, groszy 10”.

K.J.K. Dziuliński, Diariusz potocznych rzeczy i wydatków na różne domowe potrzeby, Pamiętnik, Biblioteka Jagiellońska rkps 2433, s. 7.

Zob. szerzej: I. Turnau, Słownik ubiorów. Tkaniny, wyroby pozatkackie, skóry, broń i klejnoty oraz barwy znane w Polsce od średniowiecza do początku XIX w., Warszawa 1999, s. 144.