STÓŁ PAŃSKI

w ten sposób określano osoby mające prawo zasiadać przy stole właścicieli dworów magnackich i szlacheckich, do tego grona należały zwykle osoby bliskie patronom lub zaproszeni goście. To również wysokość wydatków przeznaczona na kuchnię pańską. Podobnie wyodrębniano stół dziecięcy, stoły służne – przeznaczone dla służby dworskiej – oraz stoły urzędników dworskich.

Źródło: Archiwum Państwowe w Lublinie, Archiwum Ordynacji Zamojskiej ze Zwierzyńca (AOZZ), sygn. 2109, s. 3v., Książka ekspensy pieniężnej na potrzeby domowe – kuchnią, cukiernią, światło, piwnicę, magazyn, drwalnia 1801 r. do 1804.

Zob. szerzej: B. Popiołek, Wszyscy ludzie Elżbiety Sieniawskiej. Urzędnicy, oficjaliści dworscy, rzemieślnicy, kupcy i artyści kasztelanowej krakowskiej, Kraków 2023, s. 93; taż Między kuchnią i spiżarnią (w druku).