Przejdź do treści

logo Narodowe Centrum NaukiProjekt realizowany w ramach grantu badawczego finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki nr UMO-2021/41/B/HS3/00253

Mniszchowa Katarzyna z Zamoyskich (1722-1771), podkomorzyna litewska

Mniszchowa Katarzyna z Zamoyskich (1722-1771), podkomorzyna litewska

Katarzyna z Zamoyskich Mniszchowa otrzymała staranne wykształcenie, podobnie jak jej przyrodnie rodzeństwo, była kobietą o wysokiej kulturze umysłowej. Wraz z mężem należała do wolnomularstwa, a Jan Karol zakładał pierwsze loże masońskie.

Katarzyna Mniszchowa zmarła 29 grudnia 1770 r., a pochowana została 13 stycznia 1771 r. w Warszawie. Na jej epitafium w kościele św. Wojciecha w Bielinach znajdziemy informację: „ostatnia z Xiążąt Wiszniowieckich, Matka Sierot, Opiekunka Ubogich, Żyła na Świecie dla wszystkich przykładem…”.

Portret Katarzyny Mniszchowej wykonany przez Aleksandra Roslina w 1752 r. znajduje się obecnie w Zamku Królewskim w Warszawie.

 

Opracowanie: B. Popiołek

 

Bibliografia:

– AGAD, Archiwum Roskie, sygn. XIV/23, Listy Katarzyny z Zamoyskich Mniszchowej do Jana Klemensa Branickiego z lat 1755-1763.

– Barczyk Alina, Rezydencje rodu Mniszchów w czasach saskich. Historia i treści ideowe architektury, Łódź 2021.

– Bratuń Marek, ,,Ten wykwintny, wykształcony Europejczyk”. Zagraniczne studia i podróże edukacyjne Michała Jerzego Wandalina Mniszcha w latach 1762-1768, Opole 2002, s. 103-149.

– Bratuń Marek, Królestwo Sardynii i Turyn w relacjach podróżniczych Michała Jerzego Wandalina Mniszcha z roku 1767, „Italica Wratislaviensia”, 2014, nr 5, s. 303-315.

– Dymnicka-Wołoszyńska Hanna, Mniszchowa z Zamoyskich Katarzyna, [w:] PSB, t. XXI, Wrocław 1976, s. 454-457.