Kandytoria
Cukiernia, na wielu dworach w XVIII w. przyjęte było posiadanie odrębnego pomieszczenia z przeznaczeniem na wyrób ciast, deserów i lodów, czym trudnili się kandydtorzy (cukiernicy), często wspomagani przez uczniów – cukierniczków. Kandytoria znajdowała się np. na zamku Lubomirskich w Rzeszowie. Cukiernia działała także na dworze Zofii z Krasińskich Lubomirskiej i Radziwiłłów. „W cukierni ekspensowano pod bytność JO Pani 19,10 zł”. Własną cukiernię miała w pałacu w Oborach Urszula z Potockich Wielopolska, starościna krakowska.
Źródło: AGAD, APRadz, sygn. 577, s. 47, Regestry percepty i ekspensy różnych dóbr Zofii z Krasińskich Antoniowej Lubomirskiej 1763–1766; AP Rzeszów, AL, sygn. 229, s. 7, Szafarz zamku rzeszowskiego, wydatki na kuchnię Pańską.
Zob. szerzej: B. Popiołek, Między kuchnią i spiżarnią. Magnackich regestry wydatków kuchennych w osiemnastowiecznej Rzeczypospolitej, Warszawa 2025, s. 314 i n.
Kobiecy dwór szlachecki w Rzeczypospolitej w czasach saskich. Struktura, ludzie, kultura, funkcje.
