ANTAŁ

[tzw. ćwierćbeczka] – dawna jednostka objętości stosowana na ziemiach polskich przed 1764 r. Antał odpowiadał 18 garncom. Połowę antału stanowił antałek (zwany też achtelem) – 9 garnców. Antał stanowił element systemu beczkowego, stosowanego na dawnych ziemiach polskich do mierzenia objętości płynów dla celów handlowych. Antał to też beczka na piwo lub wino.

Źródło: „Kupiłem u Jejmości Paniej Omańskiej antał za 100 tymfów”.

K.J.K. Dziuliński, Diariusz potocznych rzeczy i wydatków na różne domowe potrzeby, Pamiętnik, Biblioteka Jagiellońska, rkps 2433, s. 18.

Zob. szerzej: J. Szymański, Nauki pomocnicze historii, wyd. VI, Warszawa 2005, s. 170.