DZIESIĘCINA SNOPOWA

danina stała, która uiszczana była przez ludność Kościołowi katolickiemu. Początkowo wynosiła 1/10 plonów. Z czasem płacona była ryczałtem. Od XIII w. ustaliła się dziesięcina snopowa (co dziesiąty snop na polu). Z czasem została ona wyparta przez dziesięcinę małdratową lub pieniężną (określona ilość zboża lub pieniędzy z łana).

Źródło: „Kupił u mnie dziesięcinę snopową biedrzychowską Jegomość Pan Mikołaj Mirowski, której było oziminy kop 10 i snopów 20”, zob. K.J.K. Dziuliński, Diariusz potocznych rzeczy i wydatków na różne domowe potrzeby, Pamiętnik, Biblioteka Jagiellońska, rkps 2433, s. 50.

Zob. szerzej: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/dziesiecina;4008104.html [data dostępu: 24.09. 2024].