TUZINKOWY

niczym się niewyróżniający, taki jakich wiele. W kontekście tkanin zaś „tuzinek”, to grube sukno średniego gatunku, w rodzaju zwykłym i przednim. Mogło być w różnych kolorach oraz nakrapiane. Wytwarzane w I Rzeczypospolitej między XVI a XVIII wieku. Przeznaczano je na pokrycia zimowych okryć wierzchnich.

Źródło: „Sprawiłem mu kontusz obłoczysty tuzinkowy”.

K.J.K. Dziuliński, Diariusz potocznych rzeczy i wydatków na różne domowe potrzeby, Pamiętnik, Biblioteka Jagiellońska rkps 2433, s. 14.

Zob. szerzej: I. Turnau, Słownik ubiorów. Tkaniny, wyroby pozatkackie, skóry, broń i klejnoty oraz barwy znane w Polsce od średniowiecza do początku XIX w., Warszawa 1999, s. 192.